بنابراین موضوع مهمی است که چطور به‌درستی از پس آن برآییم. «مگان دیواین» (Megan Devine) با نوشتن کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست، تجربه‌ها و مفاهیم ارزشمندی را درباره رویارویی صحیح با سوگ به مخاطب منتقل می‌کند. یکی از این مفاهیم، برابری ارزش سوگ با عشق است. شاید همین کافی باشد تا فرد سوگوار احساس آرامش کند. احساس کند غم او ارزشمند است و کسی دیوانه خطابش نمی‌کند. احساس کند که می‌تواند با تمام وجود غمگین باشد. با ما همراه باشید تا کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست را معرفی کنیم. مطالعه این کتاب به ما کمک می‌کند فرد بهتری باشیم و درهنگام سوگواری، بهترین عملکرد را داشته باشیم.

 

درباره نویسنده کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست

 

مگان دیواین مشاور و روانشناسی است که روبه‌روشدن با مرگ همسرش، مت (Mat)، از او فرد دیگری ساخت. او پس از تحقیق بسیار، این تجربه خود را در کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست جمع‌آوری کرد و با انتشار آن بسیار معروف شد.

 

خانم دیواین در گفت‌وگوهای تلویزیونی بسیاری شرکت و پادکست های زیادی منتشر کرده است. او در نشریه‌هایی مانند «نیویورک تایمز»، «بوستل» و «معنویت و سلامت» مطالب روانشناسی و مشاوره را به مخاطبانش ارائه می‌کند.

 

درباره کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست

 

خانم دیواین این کتاب را با هدف کمک به افراد سوگوار نوشته است. او فرهنگ سوگواری را بررسی و سعی کرده است تا واقعا باری از دوش مخاطبانش بردارد. در این راستا، نوع همدردی را به شیوه‌ای بهتر معرفی کرده است. اما چطور؟ با نگاهی ساده‌تر و واقعی‌تر به اتفاق ناخوشایند یا سوگ. همچنین دردهای واقعی را شناسایی کرده است؛ مثلا فقدان عزیز و سوگواری برای او ازنظر هر فردی بسیار دشوار است؛ اما معمولا در چنین مواقعی غم اصلی، درک‌‌نشدن و احساس تنهایی در اوج شلوغی است که باعث می‌شود تحمل این وضعیت بیش از انتظار سخت شود.

 

غالبا اطراف فرد سوگوار شلوغ است و همه آشنایان و دوستان حضور دارند تا مرهمی باشند بر درد موجود؛ اما واقعا کاری از دست آنها برنمی‌آید و اگر اوضاع را بدتر نکنند، بهتر نخواهند کرد؛ به‌ویژه اگر درک صحیحی از موقعیت نداشته باشند، حضورشان اثراتی بسیار منفی و ناخوشایند به جای خواهد گذاشت. مگان دیواین به‌خوبی در کتابش به این موارد اشاره کرده است.

 

 

ازنظر خانم دیواین، علت چنین اتفاقی را باید در فرهنگ جست‌وجو کنیم. فرهنگ تاکنون شیوه مناسبی برای همراهی با فرد سوگوار به ما آموزش نداده است. گمان می‌کنیم روش درست همدردی این است که داستان غم پیشین خودمان را برای فرد سوگوار تعریف کنیم و به او بگوییم تنها نیستی؛ اما خانم دیواین جور دیگری استدلال می‌کند. او معتقد است چنین گفت‌وگوهایی فقط احساس تنهایی فرد سوگوار را بیشتر می‌کند. مگر مسابقه است که بگوییم چه کسی بیشتر غمگین است؟ اینکه شما با گذشت زمان با غم ناشی از مرگ فرزندتان کنار آمده‌اید، دلیل مناسبی است که امروز دوستتان بابت مرگ همسرش ناراحت نباشد؟ در این کتاب می‌آموزیم اندوه را بپذیریم، به جنگ نرویم، از حد اعتدال نگذریم و به‌تعبیر زیبای نویسنده، «زمین بی‌طرف خودمان» را پیدا کنیم. یاد می‌گیریم که چطور با سوگ ‌خودمان کنار بیاییم و البته چطور با فرد سوگوار به‌درستی همدردی کنیم.

 

جهت خرید این کتاب روی لینک کلیک کنید

 

ساختار کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست

 

این کتاب به‌گونه‌ای است که هر فصل آن مستقل است؛ بنابراین ضرورتی ندارد خواندن کتاب را از ابتدای آن شروع کنید؛ بلکه می‌توانید هر زمان هر فصلی از آن را که مایلید و نیاز دارید، بخوانید. در ادامه با ساختار این کتاب آشنا می‌شوید:

 

پیشگفتارِ «مارک نِپو»

 

قدردانی

 

مقدمه

 

بخش اول: وضعیت همان‌قدر که فکر می‌کنید، مسخره است

فصل اول: واقعیت فقدان

فصل دوم: نیمه دوم جمله؛ چرا کلمات آرامش‌بخش احساس بدی منتقل می‌کنند؟

فصل سوم: مشکل از تو نیست، از ماست؛ الگوهای سوگواری ما معیوب است

فصل چهارم: بی‌سوادی عاطفی و فرهنگ سرزنش

فصل پنجم: قالب جدید سوگ

 

بخش دوم: با سوگتان چه کنید؟

فصل ششم: زیستن در واقعیت فقدان

فصل هفتم: نمی‌توانید سوگ را حل‌وفصل کنید، اما مجبور نیستید رنج بکشید

فصل هشتم: چگونه (و چرا) زنده بمانیم؟

فصل نهم: چه اتفاقی برای ذهن من افتاده؟ رودرروشدن با عوارض جسمی سوگواری

فصل دهم: سوگواری و اضطراب؛ هنگام مواجهه با امری غیرمنطقی، ذهنتان را آرام کنید

فصل یازدهم: در این میان، هنر چه نقشی می‌تواند داشته باشد؟

فصل دوازدهم: تصویر بهبودیِ مختص خودتان را بیابید

 

بخش سوم: وقتی خانواده و دوستان نمی‌دانند چه باید بکنند

فصل سیزدهم: آیا باید آموزششان دهید یا آنها را نادیده بگیرید؟

فصل چهاردهم: تقویت گروه پشتیبانی خود؛ به آنها در کمک‌کردن به خودتان کمک کنید

بخش چهارم: مسیری روبه‌جلو

فصل پانزدهم: قبیله بَعد؛ همراهی، امید واقعی و مسیری روبه‌جلو

فصل شانزدهم: عشق تنها چیزی است که باقی می‌ماند

ضمیمه: چطور به دوستی سوگوار کمک کنم؟

پی‌نوشت‌ها

یادداشت‌ها.

 

بخش‌هایی از کتاب عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست

«بعضی چیزها را نمی‌توان درمان کرد؛ فقط باید آنها را به دوش کشید.» (ص۱۶ نسخه الکترونیکی)

***

«غلبه‌ بر مشکلات یا تبدیل آن به نعمت، “شجاعت” یا “قهرمان‌بودن” نیست؛ شجاع بودن یعنی بیدارشدن از خواب در مواجهه با روزی که ترجیح می‌دهید از خواب بیدار نشوید.» (ص۷۳ نسخه الکترونیکی)

***

«می‌توانیم به‌زیبایی و ماهرانه واکنش نشان بدهیم، نه با سرزنش و میانبر. می‌توانیم با عشق به یکدیگر پاسخ دهیم؛ حالا هر اتفاقی که می‌خواهد افتاده باشد.» (ص۹۹ نسخه الکترونیکی)

***

«نه ناامیدانه به فنا بروید، نه به‌اجبار درون مثبت اندیشی مصنوعی بروید که از شما می‌خواهد قلب خودتان را رها کنید.» (ص۱۱۱ نسخه الکترونیکی)

***

«درد شما به فضا نیاز دارد؛ فضایی که بتواند خودش را رها کند.» (ص۱۷۶ نسخه الکترونیکی)

***

«ما به هنر نیاز داریم. نیاز داریم که خلق کنیم. این بخشی از انسان‌بودن است.» (ص۲۴۶ نسخه الکترونیکی)