راز دقت کوارتز این است که همه ساعت‌ها حداقل مقداری زمان از دست می‌دهند. مهم نیست چقدر پول برای رولکس خود می‌پردازید چون نمی‌تواند از یک اصل اساسی جهان یعنی اصطکاک فرار کند. تمام آن چرخ‌ها و دنده‌های پیچ در پیچ داخل ساعت مکانیکی تابع قوانین فیزیک هستند. انرژی با هر چرخش و هر تماس دندانه‌ها از بین می‌رود. علاوه بر این، آن مکانیسم‌های داخلی تحت تأثیر عوامل خارجی دیگری مانند جاذبه و شرایط آب و هوایی قرار دارند. روش اصلی ساعت‌های کوارتز برای جلوگیری از این مشکلات، حذف اکثر قطعات متحرکی است که می‌توانند توسط واقعیت فیزیکی مختل شوند. علاوه بر این، نوسان کوارتز بدون نیاز به منبع انرژی خارجی اتفاق می‌افتد، بنابراین نیازی به تنظیم مداوم آن نیست. حتی برخی از بهترین ساعت‌های مکانیکی دو ثانیه در روز عقب یا جلو خواهند افتاد در حالی‌که یک ساعت کوارتز ارزان‌قیمت هر ۳۰ سال فقط یک ثانیه از دست می‌دهد. ساعت‌های کوارتز هم‌چنان از قطعات فیزیکی تشکیل شده‌اند بنابراین، حتی در دقیق‌ترین حالت هم عقب می‌مانند. ساعت‌های مدرن با ویژگی‌هایی ساخته می‌شوند که می‌توانند از اثرات دما و گرانش جلوگیری کنند اما قوانین ترمودینامیک به این راحتی قابل دور زدن نیستند. برخی از ساعت‌های کوارتز گران‌قیمت دارای موتورهای مجهز به جواهر هستند که اصطکاک را کاهش داده و به ساعت اجازه می‌دهد تا نرم‌تر کار کند، همچنین باعث می‌شود ساعت کمتر عقب بماند و دقت بیشتری داشته باشد.

آیا ساعت کاملاً دقیقی وجود دارد؟

پاسخ کوتاه آن، نه است. پاسخ کمی طولانی‌تر این است که هنوز نه. با این حال، ساعت‌ها دارند دقیق‌تر می‌شوند و در حال حاضر دقیق‌ترین آن‌ها توسط ساعت‌های اتمی ثبت شده است.

ساعت‌های اتمی هنوز از کوارتز استفاده می‌کنند اما زمان با سیگنال دریافتی از ساعت اتمی تنظیم می‌شود. برخی از نمونه‌های آن عبارتند از: فناوری زمان‌سنجی اتمی چند باند کاسیو (Multi-Band 6 Atomic)، خط جی‌پی‌اس استرون سیکو (Astron GPS)، یا خط ساعت‌های کنترل‌شده رادیویی Citizen’s Atomic Timekeeping (AT).

از سال 2021، بسیاری Citizen Caliber 0100 را دقیق‌ترین ساعت موجود با دقت سالانه 1± ثانیه می‌دانند! نکته حیرت‌آور این است که سیتیزن بدون استفاده از ساعت‌ها یا ماهواره‌های اتمی رادیویی کنترل‌شده داده‌های همگام به این امر دست یافت.

هر روز، یک ساعت اتمی با این سیگنال تنظیم می‌شود، نه اینکه اگر یک روز را از دست داد متوجه شوید: یک ساعت اتمی هر ۱۰۰ میلیون سال یک ثانیه از دست می دهد.